Pastoraat is omzien naar elkaar

Onder pastoraat verstaan wij:Het in Gods naam, omzien naar elkaar in alle seizoenen van het leven, in het bijzonder in tijden van vreugde en verdriet. (beleidsplan 2015) 
Het pastoraat zien wij in de eerste plaats als een aspect van ons gemeente-zijn. Omzien doe je naar elkaar. Daarom worden elke zondag de bloemen vanuit de kerk door een gemeentelid weggebracht naar iemand met wie we meeleven. Daarnaast is het pastoraat toevertrouwd aan de predikant, de ouderlingen, de Psycho Pastoraal Begeleiders en de contactpersonen. 

Wie bezoeken wij?

Contactpersonen en ouderlingen brengen in ieder geval een bezoek aan hen die nieuw in de wijkgemeente worden ingeschreven. We bezoeken jarigen boven de 80 jaar en aan echtparen die hun huwelijksjubileum vieren 25 jaar en vanaf 45 jaar iedere 5 jaar. Ook gemeenteleden die niet (meer) in de gelegenheid zijn betrokken te zijn bij kerkelijke activiteiten ontvangen bezoek. Ook brengen we de jarigen die 30 een bezoekje.  

En ik dan? 

Het kan soms zomaar goed of ondersteunend zijn om iemand van de kerk uit te nodigen voor een gesprek over wat je meemaakt en de plaats die God of geloven daarin hebben. Als je leven plotseling een andere wending neemt door een heel blije gebeurtenis als een geboorte of het voornemen om te gaan trouwen of juist een heel verdrietige door verlies van werk, liefde, voel je vrij om dan contact op te nemen. We horen het ook graag als jij/u moet worden opgenomen in een ziekenhuis/verpleeghuis en daar graag bezoek ontvangt namens de kerk. Wij houden onze ogen en oren open voor signalen maar rekenen er ook op dat gemeenteleden elkaar onder de aandacht brengen van het pastoraat als dat nodig is. 

En de bloemen gaan als groet van de gemeente naar…

Dat is een zinnetje wat we iedere zondag horen en er volgt een naam van iemand die de bloemen als groet of ter bemoediging krijgt namens de gemeente. Altijd is er wel iemand die ze wil brengen zodat er ook contact is met diegene. Maar hoe zorgen we er nu eigenlijk voor dat de bloemen naar de mensen gaan die het nodig hebben. De leden van het pastoraalteam geven namen door aan mij, Lucy Vinke. Ik houd bij wie de bloemen al heeft gehad en naar wie ze gaan. Maar ja, op deze manier moet je bekend zijn bij het pastoraalteam en lopen we het risico dat er gemeenteleden geen bloemen krijgen waaraan we ze eigenlijk wel hadden willen schenken. Om dit te voorkomen hebben we u nodig, u kent de mensen bij u in de buurt en bij u in de omgeving. Als er iemand is waarvan u denkt het zou goed zijn als die de bloemen een keer krijgt laat het dan even weten. Dit kan via een van de leden van het pastorale team. 

Alleen door samen alert te zijn kunnen we een gemeente zijn die naar elkaar omkijkt.